Ik ben gestopt als bestuurslid van Ruilhandel Oosterhout. Ik heb ervan genoten, heb veel leuke en lieve mensen ontmoet. Ik heb geleerd, gelachen en gehuild. De Ruilhandel heeft mij blij gemaakt en mijn leven verrijkt. Na 11 jaar ben ik toe aan nieuw vrijwilligerswerk. Met dit blog neem ik je graag mee in mijn motivatie, mijn ervaringen en mijn reden om te stoppen.
Het begin
Burenhulp
11 jaar geleden werkte ik bij het Vrijwilligers Informatiepunt (VIP Oosterhout). Een van de taken van het VIP was om verenigingen en stichtingen te helpen om meer vrijwilligers te werven en te behouden. Samen met mijn team deden we dat met veel plezier.
Ik ontmoette mensen die eenzaam waren en mensen die het niet breed hadden. Wat we misten was een dienst die inwoners aan elkaar koppelden, een soort burenhulp, een maatjesproject. Gewoon om mensen met elkaar te verbinden op basis van hun kwaliteiten. Helaas zag mijn leidinggevende dergelijk project niet zitten.
Pay it forward
Op eigen initiatief hielp ik wel eens mensen. Op een dag hielp ik Frans. Hij vroeg of ik een programma kon installeren op zijn computer. Niet mijn hobby, maar dit klusje duurt normaal maar een half uur, dus waarom ook niet. Zijn computer zat vol met virussen waardoor het veel langer duurde dan verwacht.
Frans voelde zich schuldig en wilde graag betalen. ‘Nee Frans, ik hoef niets, maak maar drie anderen blij. Dat principe heet ‘pay it forward’. In de dagen die volgden, vroeg hij nog wat mijn uurtarief was, of ik wijn lustte of dat hij voor me kon koken. Ik vond het belangrijker dat hij andere mensen blij maakte.
De krant
Enerzijds zag ik dus mensen die af en toe hulp nodig hadden en mensen die die hulp wilden bieden. Anderzijds merkte ik dat men niet bij elkaar in het krijt wilden staan. Ik trok de stoute schoenen aan en ik verstuurde een tweet (een bericht op Twitter).
Binnen vijf minuten belde Nicole Froeling van BN/DeStem voor een interview. (Je kunt het hier nog een keer nalezen). Ik hoopte dat zich drie of vier mensen zouden melden om mee te denken. Nog voordat ik de krant opengeslagen had, werd ik al gebeld door iemand die mee wilde denken. In totaal meldden zich 25 mensen!!
Aan de slag
Nu moest ik aan de slag. Wat ga ik concreet doen? Welke ruilprincipes zijn er? Ik dook in het boek “Geld van de Toekomst” van Bernard Lietaer. Ik bezocht de ruilhandels in Breda en Tilburg; Sprak met de oprichter van Zorgflorijnen uit Haarlem en met Timebanking in Den Haag; Verdiepte me in de Brixton Pound en de WIR.
Brainstormen
Ik kreeg spontaan de grootste ontmoetingsruimte aangeboden van Arno van Accent Zuid om samen met de groep ‘mee-makers’ een vijftal ruilprincipes te bekijken. Welke principe zou in Oosterhout het meeste kans van slagen hebben?
We keken naar:
- • LETS (Local Exchange Trading System = Lokaal Systeem voor Ruilhandel)
- • Pay it Forward (geef het door: betaal niet maar doe iets voor 3 anderen)
- • TimeBanking (1 uur inzet is goed voor 1 uur krediet)
- • Lokaal geld (papieren Keetjes)
- • Zorgruil (punten verdienen om deze in te zetten als je die later nodig hebt)
De 25 deelnemers gaven per ruil hun voors en tegens. Gezamenlijk gaven ze de voorkeur aan het systeem LETS omdat dit wijdverspreid is en ook in de directe omgeving gebruikt werd (o.a. Breda, Tilburg, Den Bosch, Etten-Leur). Zou het in Oosterhout niet slagen, dan konden we aansluiten bij Breda.
Van idee naar realisatie
Het idee was inmiddels erg concreet geworden. Na diverse gesprekken met andere ruilhandels, besloten we om een ‘stichting’ te worden. Wie van de 25 meemakers doet mee? Gemma, Hans, stelden zich beschikbaar om samen met mij het eerste bestuur te vormen.
In het najaar van 2010 konden we deelnemen aan de Beursvloer voor maatschappelijk betrokken ondernemers. Bedrijven boden hulp aan verenigingen en stichtingen. Een soort ruilhandel dus.
Op die Beursvloer (georganiseerd door Samen voor Oosterhout) maakte wij een match met Heijkants Netwerk Notarissen (gratis een stichtingsakte opstellen).
We maakten in 2010 onder andere ook een match met het Florijn/FLASH (elke week een werkruimte met gebruik van telefoon, internet en printer voor een spreekuur), met het MEK (elke maand een ruimte voor ontmoetingen), Essence Business Support b.v. (voor een domeinnaam en hosting van de website) en met het Speelgoedmuseum (ruimte voor de openingsavond).
Als tegenprestatie zouden we hun uitnodigen op onze ontmoetingsavonden (destijds kLETSavond geheten) en de jaarlijkse feestavonden.
De stichting
21 januari 2011 ondertekenden Gemma, Hans en Rob bij Gejo Heijkants (notaris) de stichtingsakte. Onze club was een feit!!
Op 24 februari 2011 werd de aftrap gegeven in het Speelgoed- en Carnavalsmuseum. Toneelvereniging Ratatouille voerde diverse ‘ruilsketches’ op als voorbeeld. Die avond meldden zich 29 mensen direct aan. Op de eerste kLETSavond in 21 maart 2011 telden we 40 deelnemers.
Besturen
Het was nooit mijn intentie om voorzitter te worden. Maar ja, het was mijn idee en dat wilde ik natuurlijk zo goed mogelijk in de markt zetten. Ik begon daarom in de functie van voorzitter. Daarnaast werd ik penningmeester (want uit ervaring wist ik dat die functie moeilijk in te vullen was) en verzorgde ik alles wat met communicatie te maken had (website, flyer, nieuwsbrief, sociale media, weekblad, orts). Hans werd secretaris en Gemma werd bestuurslid.
In 2011 sloot ook Rose-Marie en Lieske zich aan bij het bestuur. In mijn periode zijn er meerdere bestuursleden geweest. (Ik hoop dat ik niemand vergeet.) Ik heb in het bestuur mogen samenwerken met Geerdien, Sylvia, Edith, Elly, Peggy, René, Theo en Marianne.
Op het moment van afscheid was ik me enkel nog actief als voorzitter en maakte ik de nieuwsbrief. Ik heb veel geleerd als voorzitter. Onder andere het ontwikkelen van een visie, discussiëren, voeren van moeilijke gesprekken, conflicthantering, wet- en regelgeving.
De bestuursvergadering waren erg gezellig. Per maand vergaderden we bij een ander bestuurslid thuis. Tijdens deze bijeenkomsten waren er altijd volop lekkernijen. En heel af en toe spraken we af om samen te eten.
Feesten
Geweldig trots was ik op de activiteitencommissies. Zij organiseerden niet alleen regelmatig thema-avonden maar ook de feestavonden. Op deze feestavonden kwamen ook onze ‘beursvloer-matches’, bedrijven die iets voor ons hadden gedaan.
Deelnemers
Eind 2011 was Ruilhandel Oosterhout groter dan de ruilhandels in Breda, Tilburg en Etten-leur. Op het hoogtepunt had onze club 120 deelnemers.
Ik heb veel nieuwe mensen leren kennen. Mensen die ik normaal nooit zou treffen omdat ze in een andere leeftijdsgroep zitten, andere interesses hebben of een andere levensvisie er op na houden. Dat heeft mijn leven enorm verrijkt. Vooral in de eerste jaren heb ik vaak gereageerd op hulpvragen. Om mensen te helpen, om de handel aan te wakkeren en om deelnemers te leren kennen.
Ik word er blij van te zien dat er nog steeds veel mensen elkaar weten te vinden voor klusjes, om elkaar te helpen, maar ook als vrienden. Dat mensen elkaar opzoeken voor de gezelligheid, samen wandelen of eten. Dat is de kern van onze club. Ik ben er trots op dat we dat met z’n allen voor elkaar gekregen hebben. Dat veel mensen anderen hebben doen stralen.
Afscheid
Het was niet mijn intentie om voorzitter te worden en het was ook niet mijn gewoonte om langer dan 4 á 5 jaar hetzelfde te doen. Maar er gebeurde steeds weer iets waardoor ik bleef. Ik ben iemand die graag iets bedenkt, iets opzet en de uitvoering graag aan mensen overlaat die daar meer geschikt voor zijn. Ik hou meer van meedenken en adviseren dan van voorzitten en vergaderen.
In de afgelopen elf jaar heb ik veel leuke projecten gezien waar ik graag aan had willen meewerken. Maar ik zag ervan af vanwege de tijd. Ik ben nu toe aan verandering. Tijd om op zoek te gaan naar ander vrijwilligerswerk. Want naast mijn vaste baan is er nog veel tijd over voor andere leuke dingen.
Dank allemaal
Ik blijf deelnemer en indien nodig adviseur voor het bestuur. Ik hoop nog meer deelnemers te helpen en te verbinden. Ik dank iedereen die nu en in het verleden de ruilhandel mogelijk gemaakt hebben. Zonder externe middelen, zonder subsidies, draait de ruilhandel al elf jaar. Ik heb er vertrouwen in dat er nog voldoende groeikansen voor de Ruilhandel. Het nieuwe bestuur heeft alle kennis in huis om nieuwe wegen te bewandelen, Ik wens hun veel succes en ik ben ervan overtuigd dat ze met frisse ideeën de Ruilhandel succesvol voortzetten.
Dank alle huidige en vorige deelnemers, commissieleden, partners en bestuursleden voor de samenwerking en het vertrouwen. Bestuur, veel succes!
